Ogromna inwestycja w obliczu rozbiórki, ponieważ sąd stwierdza, że ​​zainwestowali w ziemię nabytą nielegalnie

Inwestorzy kilku spornych działek są o krok od utraty swoich dotychczasowych inwestycji w wyniku orzeczeń sądowych stwierdzających, że grunty, w które zainwestowali, zostały nabyte nielegalnie.

Wśród rodzin są te, które zainwestowały i zbudowały pałacowe domy w Ngata na 10-akrowej ziemi.

W lipcu 2023 r. Environa sąd ziemski nakazał rodzinom zajmującym dziesięcioakrową ziemię opuszczenie go w ciągu trzech miesięcy. Następnie sąd orzekł, że 11 rodzin zostało oszukanych w celu zakupu działki, nielegalnie nabytej od wdowy i podzielonej na działki.

Sędzia Mwangi Njoroge powiedział, że rodziny zostały oszukane, ponieważ osoba, która sprzedała im działki, nie miała im nic do sprzedania, i że powinny szukać odpowiedniego środka zaradczego przeciwko niemu i jego współpracownikom w tym złudzie.

Następnie sędzia nakazał ich eksmisję z terenu. Ich kłopoty zaczęły się w grudniu 2013 r., kiedy Selina Selim złożyła pozew, twierdząc, że wywłaszczono ją z 10-akrowej ziemi. Według niej ziemia stanowiła część majątku jej zmarłego męża (Kimutai arap Selim).

W tej sprawie pozwała między innymi Zephaniaha Kurgata, Allana Ogutę, Piusa Okelo Odero, Sarah Masolo, Andrew, Hezrona Magaka Obuyę, Samuela Osee, Ezekiela Cheboi, Richarda Koskeya i Kinaro Ndubi t/a Ekegoro Stationery Supplies.

Kinaro, który był w centrum sprawy, twierdził, że nabył ziemię od zmarłego męża Selima i sprzedał ją osobom trzecim. Selim zaprzeczył roszczeniom za pośrednictwem prawnika Kipkoecha Ng'eticha.

W swojej odpowiedzi Kinaro powiedział, że zna wszystkie osoby wymienione w tej sprawie, dodając, że są one jednymi z 50 innych. Zaprzeczył, jakoby wtargnął na tę ziemię i powiedział, że mąż Selim jej ją sprzedał.

Kimutai chciał sprzedać całe 83 akry

Powiedział, że jego początkowy plan przewidywał zakup dwóch akrów po 700,000 83 funtów za akr, ale Kimutai chciał sprzedać całe XNUMX akry. Powiedział, że zapłacił za dwuakrową ziemię, po czym Kimutai dał mu kolejne dziesięć akrów do podziału i zdobycia nabywców. Wtedy to podzielił ziemię na działki, sprzedał ją i przekazał kupującym.

Podczas przesłuchania Kinaro powiedział, że nie ma żadnej umowy dotyczącej dziesięcioakrowej ziemi.

Wśród osób, które zeznawały w sądzie, była Masolo, która stwierdziła, że ​​nie przeszukiwała, ale znała osobę, która sprzedała jej ziemię.

Prawnik Kipkoech powiedział przed sądem, że nawet jeśli oskarżeni zasiedlili nieruchomość, na którą przypada pozew, są to intruzi z powodu braku umowy sprzedaży i zgody.

Sędzia stwierdził, że po zapoznaniu się z pismami procesowymi i materiałem dowodowym w sprawie nie było dowodów na to, że zmarły kiedykolwiek zawarł jakąkolwiek umowę z Kinaro w sprawie sprzedaży LR nr Njoro/Ngata Block 2/2733.

Sędzia Njoroge stwierdził, że było jasne, że pomiędzy zmarłym a Kinaro nie było umowy sprzedaży. Powiedział, że Kinaro działał na fali wcześniejszych porozumień, twierdząc i oszukując wszystkich, że kupił ziemię po garniturze od zmarłego, podczas gdy tego nie zrobił.

„Kinaro nie tylko wkroczył na teren garnituru, ale także spowodował, że inne osoby trzecie poszły w jego ślady. Ciekawostką jest to, że żaden z pozostałych oskarżonych nie ustalił, że kupił swoje działki od LR Number Njoro/Ngata Block2/2733” – stwierdził sędzia Njoroge.

Jednakże 11 osób przeniosło się do Sądu Apelacyjnego, gdzie uzyskali nakazy zakazujące ich eksmisji do czasu rozprawy i rozstrzygnięcia ich sprawy.

Ziemia więzienna

W niemal podobnym przypadku Environa Lands Court w orzeczeniu wydanym w zeszłym tygodniu oddalił sprawę 17 mieszkańców High Ridge w Nakuru, którzy pozwali Komisarza ds. Więziennictwa.

Sędzia Anthony Ombwayo powiedział, że 17 mieszkańców nie udowodniło swoich racji, a zajmowane przez nich działki należą do terenu więzienia.

17 osób objętych sprawą twierdziło, że strażnicy więzienni z więzienia Nakuru GK udali się na różne zajmowane przez siebie działki i oznaczyli literą X budynki komercyjne i mieszkalne z inicjałami KPS, twierdząc, że teren ten stanowi część terenu więzienia Nakuru GK.

Powiedzieli przed sądem, że teren ten nigdy nie był częścią terenu więzienia, dodając, że nabyli go w drodze zakupu i okupują go od ponad dwudziestu lat.

Powiedzieli, że mają inwestycje opiewające na setki milionów szylingów.

Komisarz Generalny ds. Więziennictwa w Kenii sprzeciwił się wnioskowi, twierdząc, że mieszkańcy nabyli ziemię w oszukańczy sposób.

Mary Gatakaa, inspektor z Kenijskiej Służby Więziennej, powiedziała, że ​​teren należy do więzienia Nakuru. Podała, że ​​grunt został ogłoszony w 1961 r. w zawiadomieniu nr 361 z 1961 r. jako działka nr LR 452/1/4 o powierzchni 628 akrów.

Sędzia Ombwayo powiedział, że komisarz ds. gruntów ma obowiązek chronić tereny oddzielone od rządu i zajmowane przez instytucje rządowe, takie jak więzienia, policja, roboty publiczne i szkoły.

Ombwaya stwierdziła, że ​​Komisarz ds. Ziem nie ma uprawnień do alienacji ziemi, chyba że służy ona celom religijnym, szkolnym lub innym. Stwierdził, że wydzielenie gruntów, na których znajdował się budynek więzienia, było nieproceduralne ze strony Komisarza ds. Ziem.

KONIEC